Yönetmen: Joe D'Amato
Ülke: İtalya
Dil: İtalyanca
Aslında "İstismar sineması" kelimesini seven bir insan değilim. "İstismar" kelimesi (exploition) bana biraz sınırları geniş ve saçma gelir, yani neye göre ve kime göre istismar ediyor? Baktığımızda, günümüzün şartları ve filmlerin çekilme amaçları, gişe kaygıları göz önünde bulundurulunca, her film aslında bir istismar filmidir, çünkü her film seyircinin bir şekilde bazı dürtülerine ve duygularına hitap etmek, daha da ağırı "istismar etmek" üzere çekilir. Yani, sinema seyircisi, genel olarak kendi hayatında pek mümkün olmayan veya göremeyeceği, içinde bile bulunmak istemeyeceği şeyleri izlemek üzere gider bir filme. Ya hayallerini, ya kabuslarını ya da merakını istismar edip para kazanma eğilimde dersek tüm yönetmenlere haksızlık olursa, bence bu istismar sineması tabir edilen alt türe ait filmlere de haksızlık olur. Ama düşündüğümde, bu tanım Joe D'amato ve onun sinema anlayışına baktığımda, bu istismar ile sanat arasındaki ince çizginin aşıldığını görebiliyorum. Zaten, yönetmenin özgünlük probleminden dolayı çoğu kişi de böyle düşünüyor.
Film tam buradan bakıldığında, anlattığı konuyu çok derin işleyememesine rağmen gore anlamında hemen hemen aşması bir şekilde anlaşılıyor. Filmin kahramanı, Frank Wyler, çok zengin ve hayvan doldurma işiyle uğraşan genç bir adam. Frank'in çok sevdiği nişanlısı Anna ölür ve Frank bu olaydan çok derinden etkilenir. Zenginliğine ve de kendisini deli gibi seven yaşça büyük ve azgın hizmetçisi Iris'e de güvenerek ceseti mezarından çıkarıp evine getirir. Ona tutkuyla bağlıdır. Ve onunla beraber olmak için her yolu deneyecek Iris'in de yardımıyla cesedi "saklamaya"(ne yapıp saklayabildiğini tahmin edersiniz zaten), görenleri de öldürmeye başlar.
Nekrofili, zaten gore filmlerin az çok değişmez kaynaklarından biri. Ama burada nekrofili mi yoksa Anna'ya duyduğu derin aşk mı ona tüm bunları yaptırıyor, pek anlamıyoruz. Senaryo biraz havada kalmış gibi bu yönden. Tüm korku filmi klişeleri -eski ve gothic görünen köşk, mezarlık, yağmurlu hava, ceset, kan vs.- sonuna kadar kullanılmış. Filmin genel atmosferi de uğursuz gösterilmeye çalışılmış, ama pek başarılı değil. Bu yüzden de pek başarılı bir film sayılmaz, ama türün takipçilerini tatmin edecek kadar "gore" var ve bu sahneler gerçekten güzel düşünülmüş, tüm ağırlık bu temada olduğundan ona sözüm yok. Tabi, orijinallik bana göre konuda olmasa da, sahnelerde var, evet. Ama söz konusu Joe D'Amato sineması ise, zaten direkt çok özgün bir senaryo değil, çok özgün gore sahneler bekliyorum, zira "Emmanuel and the Last Cannibals" filmini çektiğini bildiğimden beri, bu yönetmenden orijinal senaryo beklenisinde de hiç olmadım zaten. O açıdan, sonuna dek istediğimi aldım filmden, gerçekten de senaryo gore üzerine yazıldığından, fazlasıyla tatmin oluyor izleyici. Bence yönetmenin filmografisindeki en orijinal ve en iyi film bu.Trailer:
Torrent için tıklayın
Altyazı için tıklayın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder